KORKUSUZ SELİM(10)

KORKUSUZ SELİM (10)

Adamlar, aylardan sonra uzaklaştıkları babalarına kavuşmanın mutluluğu içerisindeydiler sanki. Korkusuz Selim’in varlığı onlar için güçtü.Acımasız yer altı dünyasında ;zavallı,çaresiz bir insana yer yoktu.Kesinlikle sırtını dayayabileceği,kollarının,kanatlarının altına girebileceği ; güçlü,babacan,korkusuz,etkili,devletin içinde de hatırı sayılır birisinin olması şarttı.

İşte aradıkları, saygıda kusur etmedikleri,hatta kendisine taptıkları güçlü adam karşılarındaydı;Korkusuz Selim…

Korkusuz Selim, oturduğu döner koltuktan karşısında ki dört adamı da sevgiyle süzdü. Her ne kadar korkusuz olsa da;bu alemin içerisinde kendisine her zaman destek olacak yürekli insanlara ihtiyacı olduğunu çok iyi biliyordu.

Adamlardan sivri burunlu olanı:

- Evet,Selim ağbey,her zaman olduğu gibi bundan sonra da senin emrindeyiz.Sen ne dersen onu yapmaya hazırız…

- Sağol, kardeşim İlhan.Sizin dönüşünüz bana güç verdi.Bundan sonra bastığımız adımlardan daha güçlü sesler çıkacak.Bize bu zamana kadar zaman zaman rahatsızlık veren kenelerin başlarını bir bir ezmeye devam edeceğiz.Yaşamak istiyorsak,rakiplerimizin yaşamasına imkan vermeyeceğiz.Tamam mı İlhan?Tamam mı arkadaşlar?

İlhan, oturduğu koltukta ayaklarını karnına doğru çekmiş,dikkatlice dinliyordu,büyük şefinin ağzından çıkanları.

İlhan, diğerleri gibi sabıkalı, belalı yer altı dünyasının adamlarındandı. Korkusuzla tanışması beş yıl öncesine dayanıyordu. O zamanlar, ölümün eşiğinden kurtarmıştı. Şimdi ise altı ay yatıp çıkmıştı kodesten.Yapılan bir kavgada rakibinin dalağına bıçak saplamaktan.Adam ölmesine ölmemişti ama ölseydi de farklı bir durum olmazdı zaten.Araya Korkusuz Selim’in girmesiyle ağır ceza almaktan son anda paçayı yırtmış,devletin içinde gerekli makamlardaki önemli kişilerle sıcak bağlantı kurarak her şey süt liman olmuştu.Hayatını,yaşamasını ona borçluydu.Onun kanatları altına girmiş ve yer altı dünyasındaki serüvenine onun yanında devam etmeye başlamıştı.Onun varlığı demek her şey demekti.Güç,para,kanun daha çok şeyleri içine alıyordu.

İlhan:

- Tamam Selim ağabey!

Diğerleri de İlhan’ın ardından hep birlikte:

- Tamam dediler…

İlhan’ın yanında ki Gaddar Osman’dı.Yer altı dünyasında adını “gaddar” olarak duyurmuştu.Bütün işlerin altından ne yapıp yapar, kalkmasını bilirdi.Karıncayı incitmeyen bir profil çizmesine rağmen, fırsatını bulduğunda babasına bile acımayan özelliğini ortaya koymaktan çekinmezdi.Kavgaların içerisine balıklama dalardı.Hele de rakibini eline bir geçirmeye görsündü.Hiç şansı yoktu.Ya kulağını koparır,ya da boynunu kırardı.Gaddar lakabını boşuna almamıştı…O da;yer altı dünyasında kendisine sığınacak bir liman aramış,en sonunda Korkusuz Selim’in yanında olmaya karar kılmıştı.Yer altının diğer” baba”larını hiç sevemedi. Çakal Seyfi, Tilki Kerim,Topal Hasan,Arnavut İdris,her ne kadar defalarca haber gönderip:

“- Gel bizimle çalış, ne istersen verelim “ demiş olsalar da o,kararından asla dönmedi.

Üç yıl öncesi savcının damında Korkusuz Selim’le tanışmış, bir daha da onun yanından ayrılmamıştı. Selim’in ne derece korkusuz olduğunu ta o zamanlardan biliyordu.

Hapisteyken yaptıklarını gözüyle görmüş, mahkumları kendisine hayran bıraktırmıştı.Kodesteyken bulunduğu koğuştaki;koğuş ağası, kök söktürüyordu etrafa.Sesleri, çıkmıyordu.Bir nevi koğuşu haraca bağlamıştı.

Günler böyle geçerken, Korkusuz Selim diye bir yer altı” baba”sının kendi hapishanelerine düştüğünü duymuş,hatta kendi koğuşuna göndermeleri için de dualar etmişti.
Allah’tan beklediği “baba” kendi koğuşlarına gelmişti .Onun gelmesiyle birlikte eski koğuş ağası ile aralarında beklenen büyük kavga anında başlamış oldu.Selim’in hışmına uğramakta gecikmedi.Burnuna yediği bir darbeyle suratı şarap çanağına dönmüş,koğuşun tavanında gezinen yıldızları tek tek saymaya başlamıştı…

İşte anımsadığı bu hikaye, Gaddar Osman’ı Korkusuz Selim’le tanıştırmış oldu.

Korkusuz Selim,konuşmasına devam etti:

- Arkadaşlar, sizler de biliyorsunuz ki,bizim işimiz garibanlarla olmaz.Hele zavallılarla asla.Biz,toplumda iyi bir imaj bırakmak istiyoruz.Bizim derdimiz,toplumu her yönden yıkmak isteyen,zehirlemek isteyen asalaklarla.Yani ;yer altı dünyasında bizim ayaklarımıza takoz koymaya çalışan diğer “baba “ bozuntularıyla..

Her zaman olduğu gibi savaşımız devam edecektir, o puştlarla. Çakal Seyfi,Tilki Kerim,Arnavut İdris,Topal Hasan ve diğer itlerle boğuşmaya her zaman devam edeceğiz.Onlara asla fırsat vermeyeceğiz.Duyduğuma göre,kulağıma gelen fısıltılara göre Topal Hasan,okullardaki ve parklardaki çocuklara esrar satmaya kadar el atmış. Arnavut İdris ise fuhuş ticaretinde söz sahibi olmaya başlamış…

Demem o ki;arkadaşlar,bunları tek tek cezalandırıp,hem haracımızı onlardan alacağız.Hem de halkın gözünde gerçek “baba”nın kim olduğunu göstereceğiz…

Ne dersiniz?

Dördü de hep birden:

-Doğru söylüyorsun,deriz…

- Peki o zaman arkadaşlar.Bu buluşmamızı,”akasya pavyon”da değerlendirelim…



DEVAM EDECEK!...