şiir- KADERİN(!) KADERSİZLİĞİ

Ayhan Sarıkaya Paz Tem. 26, 2009 11:07 am

KADERİN(!) KADERSİZLİĞİ ...

Sen zaten doğuştan kadersizsin
Ana,babadan ayrı
Çocukluğun geçti yetim misali
Babasız büyüdün boynun eğri...

Zalim, her daim vurmuş silleyi,
Anladım ki unutmuşsun gülmeyi,
Kaderin kadersizlik olacak belli,
Dostların(!)bile esirgiyorlar teselliyi...

Ne yapsan hep sorun oluyor
Saçını uzatsan kem gözlere batıyor
Şiir yazsan düşmanların çatlıyor
Ekmeğini kazanmak istesen
Alın terin göze geliyor...

"Hacerlar" dadandı şimdi de
Girdiler Msn. ne
Haraç istiyorlar günlerce
Ya da sırıtıyorlar delice...

Nedir Allah’ım bu başına gelenler
Sanki dertlerle yoğruldun birer birer
Hani nerede seni gerçek sevenler
Hiç eksilmiyor,başındaki belalar...

Aldırma sen bunlara
Salla gitsin, takma kafana
Bir daha getiremezler seni oyuna
Sen oynayıp gülmene baksana...Gülmene baksana...

Ayhan Sarıkaya

Yaralı ava saldıran çakallar,her zaman olacaktır

**Admin** Paz Tem. 26, 2009 1:56 pm

Şiiriniz tam efkarlı bir zamanınıza denk gelmiş ve satırlara dökülmüş sanırım.

Sıkıntılarda yoğrulmak pişmek demektir.Pişmiş aşa hürmet vardır biliyorsunuz.:>

Şiiriniz güzeldi zevkle okudum

şiir- KADERİN(!) KADERSİZLİĞİ

şiir- KADERİN(!) KADERSİZLİĞİ

Geri: şiir- KADERİN(!) KADERSİZLİĞİ