Öykü:BUSE’NİN GÖZ YAŞLARI(43)

BUSE’NİN GÖZ YAŞLARI (43)



Resmi büyük görmek için tıklayın


Sabah olduğu zaman; Ahmet efendi, elbisesiyle nasıl yattıysa öyle uyandı ve yataktan kalktı… Buse, ondan önce uyanmış, sabah kahvaltısını hazırlamış, kocasının uyanmasını bekliyordu…

Kocasının dün geceki sarhoşluk halinden kurtulmuş olduğunu görse de ; ağzının alkol kokusunun üzerine doğru geldiğini hissetti,Buse…”Ne kadar da pis kokuyor şu meret,aynen b…k kokusu gibi. Paranla rezil olmak diye buna derler işte” diye aklından geçirdi…

Kocası ayağa kalkıp,kollarını sağa sola açarak iyice gerindi…Ağzını açıp hoyratça esnedi.Yetmedi biraz daha esnedi.Bön bön karısı Buse’ye kısa bir süre bakışlarını doğrulttu…

”Dün gece bu karıya neler söyledim acaba yoksa manolya pavyonundaki hatunları mı sayıkladım, onun yanında acaba…Aman olursa olsun ya şu kaltağa hesap mı soracağım…Bu karı milletine bir yakanı kaptırdın mı evvel Allah,bir daha iki yakanı bir araya getiremezsin…En iyisi mi aradaki soğukluk devam etsin…Bu eksik eteklere her sene köpek gibi çocuk doğurtturacan.Yoksa başka bir p….ka benzemez bu yaratıklar…Hem sonra bu eksik eteğe ne gebeliğim var benim…Koynumdaki yılan be yılan…Doğacak piçin bile babasının ben olacağımdan şüphem var…İki arada bir derede fırsatını bulmuş,mercimeği fırına sokmuştur bile…”

Mutfağa gidip yüzünü yıkadı. Buse, hazır olda bekleyip,saygıda kusur etmeyerek elinde beklettiği yüz havlusunu kocasına uzattı…Kocası ise karısının suratına bakmadan, havluyu adeta çekerek yüzünü gelişi güzel sildi…

İçeriye geçip sofraya birlikte oturdular…Kocası,kendisinden yirmi beş yaş büyük olmasına rağmen keklik gibi sekiyordu etrafında…Parayla satılmış olması bile kadınlığın bütün özelliklerini yerine getirmede engel teşkil etmiyordu...0,canla başla insanlığını sergiliyordu...

Birlikte, sofradakileri kotardılar…Kocası,ayağa kalkmış,odadan çıkmaya hazırlanıyordu ki;geriye dönüp Buse’ye doğru:

-Ben,evden ayrılır ayrılmaz çabuk Hasan’ın karısına haber ver,kocasını çabuk uyandırsın.Dün gece zil zurna sarhoş olunca ;pavyon sahibi,beni özel taksi tutup göndermiş.Emanet olarak aldığımız Cafer’in taksisi,Manolya pavyonun önünde bekliyor.Çabuk gidip,getirsin de Cafer’e geri teslim etsin.Tamam mı…Ben, şimdi yine araziye çıkacağım.Slajlık mısırları biçtirip hayvanlara turşu yaptıracam bugünlerde…

-Tamam efendi,hemen söylerim.

-Unutma söyle ha…Yoksa Hasan,ayı gibi yatmasını çok sever.Mübarek sanki yazın bile kış uykusuna yatıyor.Uyandırmasan yirmi dört saat yatacak be!...

-Sen nerak etme…

Ahmet efendi,merdivenlerden aşağıya inerken tabakasından çıkarıp, kaçak tütünden bir sigara yakar yakmaz " pösür pösür “öksürmeye başladı…

Buse,arkasından “ ufff be yine kazasız bir gün daha geçirdik.Başımız belaya girmeden bugünü de atlattık ya…Pavyonda paraları yedin ha yosmalarla…Bana gelince “bir ihtiyacın var mı ? diye sorup gönlümü almazsın ha…Kim bilir ne kadar paranın kanına girmişindir…

Ahmet efendi,ahıra yöneldi.Atını eğerlemeye çalışırken aklına birden dün gece pavyonda ne kadar para harcadığını anımsadı... Kardeşi Selma’ya bankadan çektiği paraları verirken bir miktar da kendisine ayırmış,bununla eğlenirim diye düşünmüştü.

“Aboo” dedi kendi kendine…”Tam tamına beş dönümlük tarla parasını pavyondaki hatunlarla yemişim be…Ben ne yapmışım öyle…Ama neyse kaçtı gitti bir kere…Üzülmeye değmez.Üzülsen de ne çıkar…Helal olsun be ömrümüzde bir kez olsun erkek olduğumuzu anlamışız,çok mu yani.Karıların etrafımda pervane gibi dönmesi her şeye değiyordu...”

Atını eğerleyip,üzerine yavaşça bindi.Eskisi gibi kıvraklığı kalmamıştı artık.Eskiden neydi öyle…Sol ayağının burnunu ayakçaya takmasıyla vücudunu atın üzerine atması bir olurdu.Şimdi öyle miydi?…”Sene seneyi aratıyor” diye mırıldandı…

Avlunun çift kapılı kapısından sıyrılarak dışarıya kendisini bıraktı. Şimdi istikamet doğru karpuzlu mevkisindeki mısır tarlalarıydı…

Buse, Hasan’ın karısını dışarıya çıkarken yakaladı.

-Emine abla.benim ağanın emri var.Hasan’ı kaldırıp şehre gönderecek mişsin…

-Ne yapacak gız şeherde?

-Valla dün Cafer’den aldıkları taksiyi pavyonun önünde bırakmış.Onu gidip getirecekmiş…

-Vay geberesice… Bu yaşta, pavyondaki garılara dadanmış …Gül gibi garısını bırakıp taa oradaki sürtüklerin yanına gidiyo ha…Vayy kart horoz vay...Bir de evimizin büyüğü olacak deyyos...

-Valla orasını bilmem.Ne p…k yerse yesin…Para da onun,malda onun,can da onun…

-Peki ben şimdi Hasan’ı galdırırım.O da yattığı yerden zor kalkar ya mübarek…


Buse,tam içeriye dönüp sofrayı kaldırmaya hazırlanıyordu ki; avlunun içerisinde beliren üç kadının konuşmalarıyla o tarafa doğru dikkati odaklandı.

Balkondan aşağıya doğru bakınca kadınların bakışlarıyla karşılaştı.Kadınlar aşağıdan bağırıyorlardı:

-Aman Buse gelin!...Ocağına düştük…Benim çocuk ateşler içerisinde…doktorun verdiği iğneleri vuracak sıhhıyeci bulamadık. Senin namın da çabuk yayıldı köye.Daha geçenlerde köy muhtarının gelinine doğum yaptırmışsın.Hemi de mesleğin de hemşireymiş…Namın yavaş yavaş diğer köylere de yayılırsa hiç şaşma…

-Siz onu bunu boş verin de,çocuğu niye getirmediniz?..

-Nasıl getirek Buse gelin?.Ateşler içerisinde evde yatıyo.

-Ama benim vaziyette pek iyi değil yani.Karnımı görüyorsunuz değil mi.Bu vaziyette sizin eve nasıl giderim.Valla yolda doğum yaparsam karışmam ha…

-Bir şey olmaz be Buse gelin…Evimiz,sizin evin hemen aşağısında..yürüyerek gitmek daha iyi.Hem açılırsın…

-Hadi öyle olsun. Eğer yolda doğurursam ebeliği kim yapacak bakalım?

İçlerinden yaşlı olanı:

-Ben yaparım,Buse gelin sen korkma…

Hep birlikte gülüştüler…


(DEVAM EDECEK)